Guangzhou - Auckland (AKA Droom - Nachtmerrie)

Voor de mensen die mijn verhalen op Schiphol al bijzonder vonden: het wordt erger...

Maar laten we bij het begin beginnen. Zoals ik in mijn vorige blog al voorspelde, ben ik mijn hotel niet uitgeweest, gezien het veel te warm was. Met veel pijn en moeite ben ik uiteindelijk om 11 uur lokale tijd in slaap gevallen en om 5 uur weer wakker geworden met de hoop dat ik dan in het vliegtuig wat makkelijker zou slapen. Daarna heb ik heerlijk een koud bad genomen (het was immers 28 graden op de kamer, ondanks de loeiende airco) en nog eventjes genikst op de kamer. Toen mijn buikje begon te rommelen, besloot ik maar 'ontbijt' te gaan halen, gezien het inmiddels al half 8 's avonds was. Met rivierkreeftjes die er uitzagen als pissebedden van 8 cm, gebakken hele kuikentjes (waar ik maar 1 hap van genomen heb, viel gek genoeg toch tegen) en een aantal andere dingen die wél lekker waren, had ik na 2 bescheiden bordjes het heftig genoeg gemaakt voor mijn spijsvertering en ben ik maar weer terug naar de kamer gegaan. Om 9 uur ben ik toch maar uitgecheckt in de hoop eerder naar het vliegveld te kunnen, maar na een uur wachten was die hoop toch voorbij. Ik werd netjes om 10 uur weer naar het vliegveld gebracht, alwaar ik zonder problemen door de douane heen kwam, gezien ik dit keer wél op de hoogte was van de departure card. Op het vliegveld was het vrij benauwd, dus besloot ik bij een restaurantje voor de gate nog even een biertje te halen. Ik bedoel, technisch gezien was mijn ontbijt eigenlijk avondeten, dus ik vond het wel kunnen.

Om half 1 's nachts lokale tijd zouden we dan eindelijk vliegen. Het vliegtuig was duidelijk minder fijn dan de eerste, met veel minder beenruimte, smallere stoelen die verder rechtop stonden. Wat dan wel weer fijn was dat ik wederom een gangpad stoel had, en er niemand op de stoel naast me zat, al zat daarnaast wel iemand dus ik kon niet ongestraft de stoel claimen. Deze vlucht was niet zo heel prettig, zullen we maar zeggen. Ik had na twee uur al hoofdpijn, heb geen oog dichtgedaan afgezien van het laatste halfuurtje en heb me echt kapot verveeld, gezien ik alle leuke films op mijn schermpje al had gezien. Maar, na 10,5 uur vliegen was ik dan eindelijk op Auckland International!

En hier is het gedeelte waar het pas écht leuk wordt. Nadat ik wederom zonder problemen door de paspoortcontrole kwam (blije verrassing), besloot ik maar een taxi te pakken naar mijn hostel. Ik was immers compleet gebroken, dus ik had het geld er wel voor over. Waar is mijn portemonnee eigenlijk? Niet in mijn broek. Oh ja, die had ik in mijn tas gedaan, nadat ik dat biertje besteld had op Guangzhou. Tas open: niets. Andere vakje? Nee. Laptopvakje? Nope. Dit herhaalde zich drie keer, waarna ik tot de conclusie heb moeten komen dat ik zonder portemonnee in Auckland stond. K**. Ik was namelijk, als onervaren reiziger, niet zo slim geweest om mijn pasjes op verschillende plaatsen te bewaren, en alles zat in die portemonnee, bankpassen, creditcards. Ik had gelukkig mijn reispapieren en paspoort nog wel, maar dat voelde maar als een schrale troost op dat moment. Ik besloot na mijn koffer gepakt te hebben maar verder door security te gaan, om daarna bij China Southern te gaan vragen of ze iets gevonden te hebben. Na een uur nauwelijks opgeschoten te zijn bij het biosecurity gedeelte bedacht ik me echter dat bij het gedeelte waar ik mijn koffer op kon halen, goede kans was dat er daar een soort lost & found zou zijn. Die bleek er inderdaad te zijn. Toen ik daar zat om mijn verloren portemonnee door te geven, bleek dat het vliegtuig nog niet vertrokken was, maar nog schoongemaakt werd. Er zou dus meteen in het vliegtuig voor me worden gekeken. Na 10 minuten hoopvol te hebben gewacht, kreeg ik helaas een 'nee' terug. Balen. Ze zouden contact met me opnemen zodra ze iets gevonden hebben, maar ik werd ook aangespoord om vooral zelf contact op te nemen. Ik ben daarna maar door security gegaan, en stond voor mijn volgende obstakel. Hoe kom ik in godsnaam van de airport naar de stad? De mensen van de busmaatschappij konden niets voor me doen. De dame van de infobalie nam me mee naar een andere infobalie, waar ze misschien mijn hostel konden bellen om daar iets mee te regelen. Deze tweede dame echter (genaamd Wing 'like, chicken wings') heeft me haar retourticket de stad in gegeven, en zou wel opgehaald worden door haar man die avond. In mijn telefoon staat ook nog de reminder 'Wing bedanken'. Na een halfuur in de bus (wat ben ik blij dat ik dat niet hoefde te lopen zeg!), kwam ik bij de goede halte aan en was ik vrij snel bij het hostel.

Toen ik in wilde checken bij het hostel, wilde ze mijn creditcard hebben. Na het hele verhaal nog eens uitgelegd te hebben, bleek dat ik absoluut niet in kon checken in mijn kamer, ondanks dat ik al een aanbetaling had gedaan. De dame bij de balie (die zeer welwillend, maar machteloos was), heeft nog kunnen regelen dat als mijn ouders contact en creditcardgegevens doorstuurden, zij wel als borg konden staan en ik toch in kon checken. Gelukkig probeerden mijn ouders op dat moment ook al contact met het hostel op te nemen, en 5 uur later dan gepland (met vertraging op de airport erbij) kon ik dan éindelijk gaan slapen.

Vandaag zal ik dus de maatschappij bellen om te vragen of ze al iets gevonden hebben, en ook zal ik naar de bank gaan om nood-geld op te nemen, een lokale rekening te openen en eventueel nieuwe pasjes te regelen.

Dus, tip voor thuis: raak NOOIT je portemonnee kwijt in het buitenland, zeker niet als je alleen reist. :P