Een nutteloze zondag + De eerste dag stage

Nieuw Zeeland lijkt duidelijk in een aantal opzichten op Nederland. Belangrijke instanties zoals overheid en banken zijn alleen open op momenten dat het jou niet uitkomt bijvoorbeeld. Zaterdag was er dus voor mij bar weinig te doen, afgezien van verder de stad verkennen. Ik begon de dag met het idee naar het vliegveld te gaan, om bij de balie van China Southern eens na te vragen of ze echt nog steeds niks gevonden hadden. Onderweg richting de bushalte, besloot ik ook maar eens te bellen naar de ING, want het leek me wel zo eerlijk om ook het pasje van onze gezamenlijke rekening te blokkeren. Schijnbaar was het druk die nacht in Nederland, want na 5 minuten in de wachtrij was ik nog steeds niet aan de beurt en à 2$ pm vond ik het een duur grapje worden. Het bleek dat ik op dat moment ook gebeld werd door een dame die een huis bezat in Auckland waar ze kamers verhuurde aan buitenlandse studenten. Ik heb haar die dag meerdere keren nog geprobeerd te contacteren, totdat ik 's avonds besloot haar te mailen. Ze had problemen met haar telefoon, en zei dat ik de volgende ochtend maar haar 'hubby' moest bellen. Omdat ik toch verder nauwelijks iets te doen had, ben ik die avond maar op tijd gaan slapen om de volgende ochtend contact op te nemen met meneertje 'hubby'.

Zondagochtend was het dan zover, ik kon gaan telefoneren. Aan de andere kant van de telefoon bleek mr 'hubby' Richard te heten, en een vrij sympathieke enthousiaste kerel te zijn. Ze zouden 's middags om 4 uur een viewing hebben, waarvoor ik bij deze uitgenodigd was. Ik zou dan rond 3 uur de bus moeten pakken. Ik had een beetje een slome ochtend (wat niet geheel ongebruikelijk is voor mij), dus ik was tegen een uurtje of 11 pas op pad om maar weer verder de stad te verkennen. Ik besloot om maar eens gek te doen en op zoek te gaan naar een strandje, gezien Auckland toch behoorlijk aan zee ligt. Een uur later was er nog steeds geen strand in zicht, gezien Auckland blijkbaar aardig wat industriële haven bevat. Teleurgesteld ben ik maar weer teruggelopen en heb ik een supermarkt opgezocht om wat te eten te fixen. De goede bushalte opzoeken leek me het beste plan. Ik had immers al eerder opgezocht waar het was, dus het leek me een kwestie van de goede kant oplopen om zeker te weten waar hij zat. Drie kwartier later had ik die kl*tehalte eindelijk gevonden, omdat schijnbaar de grootste straten geen bordje nodig hebben, die herken je zo ook wel ofzo. Ik had nog een uur en drie kwartier te doden, en na een klein rondje vond ik dat ik wel even genoeg van Auckland gezien had.

Na de resterende tijd doorgebracht te hebben in het hostel (dat vlakbij die domme halte was), zat ik eindelijk netjes om 3 uur in de bus. Toen ik op plek van bestemming was, besloten de weergoden dat het wel weer lang genoeg zonnig was en kwam het met bakken uit de hemel zetten. Het is echt waar wat ze zeggen: in Auckland komt elk seizoen elke dag voorbij, 's ochtends lente, 's middags zomer, eind van de middag herfst en 's avonds winter. Roel was dat uiteraard vergeten, en mocht in de plensbui op zoek naar het goede huis. Het was gelukkig dichtbij, en aangezien ik een halfuur te vroeg was heb ik even onder het afdakje staan schuilen. Ik werd vrij snel opgemerkt door de 'huisbaas' (die er in het huisje naast woont) en heb een halfuurder eerder de rondleiding gekregen. De mensen die het huis verhuren zijn duidelijk gewoon een normaal gezin die een zakcentje bij proberen te verdienen. Het enthousiasme van Richard werkt aanstekelijk, en hij liet me een huis zien wat er netjes en schoon uit zag. De kamer zelf was niet heel groot, maar de grote woonkamer met dikke tv, meerdere macs en iPads voor algemeen gebruik maakten dat behoorlijk goed. Ik heb besloten om de kamer aan te nemen, ondanks dat ik hem eigenlijk iets te duur en te ver weg vind, omdat ik gewoon geen zin heb in de kopzorgen om nog iets anders te zoeken. Het zoeken via de lokale websites ging namelijk niet heel erg best, met precies 0 reacties op de 9 kamers waar ik op gereageerd heb. Tevreden ging ik weer naar huis, en heb 's avonds nog even met de vriendin en de ouders gaan skypen, om van een welverdiende nachtrust te genieten.

Vanochtend mocht ik éindelijk beginnen aan mijn stage. Om 10 uur 's morgens werd ik verwacht op het Auckland Bioengineering Institute, dat 3 verdiepingen beslaat in een ex-kantoorgebouw in het centrum van Auckland. De universiteit heeft niet echt een campus, maar bezit gewoon een hoop (kantoor)gebouwen bij elkaar in de buurt in het centrum. Ik kreeg van de receptie een aantal formulieren (inclusief checklist met dingen die ze me bij mijn introductie moesten vertellen), en werd na een kwartiertje opgehaald door mijn begeleider. We begonnen de de dag al meteen met dat hij koffie nodig had, waarna hij me meteen meenam naar 1 van de 2 espressoapparaten (GRATIS ESPRESSO! *Engeltjesgeluid*), om te genieten van een goeie bak koffie. Heerlijk. Ik heb daarna een uitgebreide rondleiding gekregen, en drie dingen vielen op: 1. De ongelooflijke relaxte sfeer. Iedereen kent en spreekt elkaar aan bij de voornaam, en socializen wordt aangemoedigd. 2. De ongelooflijke hoeveelheid verschillende gebieden waar ze onderzoek naar doen: visualizatie, beeldanalyse, systeembiologie, mechanica, borstweefsel, harten, spijsvertering, noem maar op. 3. De ongelooflijke hoeveelheid dure, zelf ontwikkelde apparatuur die ze hadden staan. Zeer imponerend.

Na de rondleiding ben ik met mijn begeleiders rond de tafel gaan zitten om mijn project voor de komende maanden te bespreken. Ik zal proberen het kort uit te leggen, zonder er te diep op in te gaan. Spierweefsel bestaat uit spiervezeltjes. Deze vezeltjes kunnen samentrekken, waardoor het weefsel zich samentrekt, in de richting van het vezeltje. Hartweefsel bestaat uit meerdere lagen spierweefsel, en in elk laagje liggen de vezeltjes in een net iets andere richting. Deze laagjes kunnen in een gezond hart over elkaar heen glijden, terwijl bij bijvoorbeeld een chronisch infarct dit niet kan. Mijn opdracht is een mechanisch model te ontwikkelen die dit aspect van hartspierweefsel in kaart kan brengen, dus op een heel klein niveau. Ik vind het echt super interessant en ben zeer benieuwd hoever ik ga komen met dit project de komende maanden. Voorlopig moet ik me voornamelijk inlezen op het onderwerp, dus we zullen zien. Tot slot heb ik een werkplek met pc aangewezen gekregen, al moet ik als het goed is komende week alweer verhuizen naar de werkplek er tegenover, die twee keer zo groot is (yay!). Toen dit allemaal voorbij was, ben ik maar naar de bank gegaan om een rekening te openen. Met wat pijn en moeite is me dat eindelijk gelukt, en heb ik binnenkort weer gewoon een normale cashflow. Verder heb ik geen kloot gehad aan het Nederlandse consulaat bij het regelen van een nieuw rijbewijs, dat moet ik bij het RDW in Nederland doen. Kleine hoop dat me dat gaat lukken, maargoed.

Tot zover mijn eerste stage dag hier. Ik denk dat de komende berichtjes minder spannend zullen worden, maar hopelijk krijgen jullie binnenkort wat foto's te zien. Ik betaal bij het hostel namelijk 10$ per gigabyte, dus ik wacht even met uploaden.

Ik zei eerder al dat het allemaal goed zou komen, en dat lijkt het ook te doen. En dat is maar goed ook. :)